40 dagen zonder.

M. en ik gaan een spel spelen. We doen het 40 dagen zonder. Bijdehand als u bent, hoor ik u denken: uiteraard, 40 dagen zonder vlees, makkie. Maar bijdehand als M. en ik zijn, doen we het al een kleine 15 jaar zonder vlees. Makkie.
Spel Zonder Vlees bracht ons echter tot een ander plan. Uitdagend en spannend als geen ander. Vleesproductie is oorzaak nummer 2 van de opwarming van de aarde, maar wat is oorzaak nummer 3? Juist: transport. Ik mag dan wel dagelijks een slordige 20km door de stad bakfietsen en M. doet het voor niet veel minder, maar af en toe glippen we nog eens in onze bolide, als de vracht te groot is of de weg te lang. Af en toe, dat is momenteel minder dan 1 keer per week. Maar toch: de bolide staat op de oprit, de optie is er, dus de optie wordt af en toe gebruikt. We willen het beter doen. Minder. Veel minder. Liefst gewoon niet. Dus doen we eerst 40 dagen alsof (we geen auto hebben -> "wie heeft er nu in godsnaam zijn auto op onze oprit geparkeerd??") en dan misschien voor echt.
START!

Uit de fles.

Ik deed mijn fles open. Ik deed iets met een zeef, wat handdoeken, karton en mijn volledige collectie kookboeken. Ik sliep er een nachtje over. En de volgende ochtend vond ik dit:

Papier! Handgeschept. Gerecycleerd. En beschrijfbaar. De zoon testte het meteen uit. Omdat hij maar niet kon geloven dat je van oud papier nieuw papier kan maken waar je ook op kan tekenen. Detail:

Een mannetje dat in het gras wandelt. Dat zie je zo.

Voor de dochter moest ik er wat restjes wol in zwieren. Detail:

Voor de grap roerden we er ook een gouden lok van haar door.

Papier maken, het wordt mijn nieuwe hobby, peins ik. Laat M. maar composteren, ik ga vlijtig aan het recycleren.