Goed gesmurft.

Frankfurt. Het was me wat. Leuk. Had ik niet gedacht. Zeker niet de ochtend van het vertrek. De trein vertrok namelijk vroeg. Zo vroeg dat ik het uur blauw zag. En er zelf wat blauw van werd:

Maar dat had vermoedelijk ook iets te maken met de geur van fresh kebab in de trein. En dat voor zonsopgang. Ramadan dus. Blauw of niet, altijd solidair, dus ik joeg er ook maar meteen mijn volledige boterhammenpakket door. Om nadien in halfslaap fluks tot in Frankfurt te smurfen. Nog een taxirit met samengeknepen billekes (die Duitsers! zo vlammen!) erbovenop en ik was waar ik moest zijn. Innatex dus, de beurs voor textiel dat uw leven verandert:

Foto: Peter Porst, Innatex

Waarlijk Interessant! Ook al verdwaalde ik bij wijlen in de - nog niet met uitsterven bedreigde - geitenwollenhippiejungle, zolang ik mijn neus volgde, botste ik vooral op vet cool en vet goed spul.
Kommen dran, ergens begin oktober:

Hypnosis voor de Mädels. Echt straf goed!

Green Cotton voor de kinderen. Maf gestreept goed! En nog veel meer, natuurlijk. Maar het moet spannend blijven. Heel spannend, want Innatex stond al helemaal in het teken van de zomer 2012. En dat duurt naar mijn gevoel nog wel spannend lang.  Verder... * liet ik me op de beurs fotograferen door de persfotograaf van dienst. Geheel per ongeluk, u ziet dat:  foto: Peter Porst, Innatex

* krabbelde ik Ristoffa's vol en dronk ik sloten biolimonade. Uit het flesje natuurlijk, een kwestie van integratie:

* hing ik na de beursuren nog wat de toerist uit. Mooie kerk, mottig shoppingcenter:

* begon ik weer te twijfelen over de naam van mijn shop. Was het niet beter:

?

* genoot ik van het uitzicht uit het hotelraam, 's morgens in de vroegte:

Het uur blauw was toen net voorbij. En het was tijd om weer naar huis te smurfen.