Ik zat de voorbije 2 maanden niet stil, weet u. En misschien is dat wel de simpele reden waarom ik niet blogde. Als ik al eens een uur stilzat, was het om pakjes te maken die dan razendsnel de deur uit moesten om voor kerst of voor nieuwjaar in de juiste handen te vallen. Tegen dat we hier thuis zelf aan de cadeautjes mochten beginnen, kwamen de cadeautjes nog net niet mijn oren uit.
Maar bon, daarnaast gebeurden er nog andere spannende dingen ten huize H&M.
* We gingen aan de bokashi-emmer. Ontzettend leuk is dat. En simpel! Daar kunnen onze wormen nog een puntje aan zuigen. Al (maar echt àl) het keukenafval (zelfs gekookte etensresten) zwier je in die emmer, je strooit er een handvol zemelen (bokashi-starter) over, stampt het geheel wat aan, peert er snel het deksel op en dat herhaal je tot de emmer vol zit. Vervolgens 2 weken laten rusten (lees: anaëroob fermenteren) en je hebt een goedje waar je de aarde in je tuin mee kan verbeteren, je planten mee kan voeden en zelfs je WC mee kan ontstoppen. Hot!
* We groeven een compostsleuf in de tuin. Na het tuinieren in kisten en bakken vorig jaar gaan we dit jaar voor the real stuff: moestuinieren in volle aarde. We bakenden al een stuk van de tuin af waar das Experiment zal plaatsvinden en omdat we niet minder dan een topoogst ambiëren, groeven we op die plaats een sleuf die we vulden met groente- en fruitafval. Weer een laagje aarde erover (ja, dat is wel een must), een paar maanden laten rusten en wooohooo, als dat geen toppompoenen en -courgetten worden dan weet ik het niet meer.
* Onze nachtkastjes vulden zich met boeken. Het begon met Overleven op je eigen km2, het boek dat begin december in mijn shop arriveerde en dat we ondertussen 'onze bijbel' noemen. Het was ook daar dat we over de bokashi-emmer lazen en tips vonden voor de compostsleuf. Op elke pagina staat wel iets bruikbaars, nuttigs en inspirerends. En het boek telt 304 pagina's. Hellup!
Vervolgens plunderden we de bibliotheek. Blijven we maar verlengen: De hongerige stad van Carolyn Steel en De eetbare tuin van Alys Fowler. En ook: Boomhutten en speelhuizen, maar dat is dan weer een ander verhaal. Ik ging ook op zoek naar een geweldig goed kookboek, nadat Lisettes Ecofabulous koken was uitverkocht. Ik experimenteerde aan mijn eigenste fornuis naar hartelust met Plenty van Yotam Ottolenghi, maar vond dat nu eigenlijk toch zo geen giller. Ik deed het ook een poos met Puur Plantaardig van Hertsenberg & Bokma, maar dat ziet er niet alleen wat slapjes uit, de recepten zijn dat naar mijn mening ook. Tips zijn dus altijd welkom. Al vond ik ondertussen ook wel dat ene vernieuwende, pittige en spannende kookboek, dat ik weer van voor naar achter en van achter naar voor ga lezen, besmeuren en bekokkerellen. Wait and see... vanaf ca midden februari in de shop.
* En last but not least: we kregen bezoek. En wat was me dat? Het was bezoek dat onze ogen deed rollen van inspiratie, onze oren deed flapperen van indrukken en onze tongen deed likkebaarden van goesting om alweer in onze tuin te kruipen. Het was meneer Mier die ons in die toestand bracht. Die man weet zowat alles van groendaken, permacultuurtuinen, kastanjeconstructies, beestentorens, bouwen met afvalhout en nog veel meer. Hij maakte een geweldig ontwerp voor onze voortuin, die intussen al 4 maanden braak ligt en dat nog 4 maanden zal doen. Maar dan, dan hé, dan wordt dat hier het mooiste en lekkerste lapje groen van de Gentse suburbia.
Ik kijk er al naar uit. En ook naar de bosbessen die op een mooie dag aan dit minuscuul struikje zullen bloeien.
Plezant om te lezen, al dat enthousiasme! :-)
BeantwoordenVerwijderen