De eerste week.

De eerste week van de vakantie. De week dat we veel in de zetel zaten. Nog niet goed wetende wat met al die vakantie aan te vangen.
We stonden wat in ons deurgat.

We liepen wat op de stoep.

We plakten achteloos wat briefjes op de muur, van wat we tijdens De Vakantie eens allemaal zouden doen.

En uiteindelijk deden we niets.

Tot we ontdekten dat:
* wat we in de voortuin als de elegante maar oneetbare reukerwten meenden geïdentificeerd te hebben de buitengewoon lekkere kapucijnererwten waren

* de eerste courgette nog maar het begin was

* er een kikkererwt ontluikte op onze vensterbank

* de bobessen blauw begonnen te kleuren en de aardbeien rood.

Toen begon de vakantie echt. Vanaf dat moment waren we niet meer weg te slaan uit de plantage.

En dachten we plots niet meer aan uitstapjes naar Watou of Sol Lewitt. Deze dagen geen kunst of krant bij het ontbijt. Wel: wat eten we vanavond? Het antwoord is zo eenvoudig als wat en het doet ons eigenlijk al voor het opstaan inwendig juichen: de oogst van de dag!

Vandaag zag die er zo uit:

En een half uur later zo:

Meer moet dat niet zijn, De Vakantie.