Het weekend werd aan tafel doorgebracht. Etend, uiteraard. Veel etend. Maar ook studerend en plannend. Ik heb namelijk grootscheepse plannen voor de tuin. Dit jaar niet alleen grassen, een zandbak en een bermpje los uit de pols gezaaide veldbloemen. Nee, ik daag mezelf uit. Een heuse moestuin moet het worden. Maar ik ben een stadsmens. En dat zaaien, ik kan dat niet vanuit de buik. Dus ik studeer, noteer en markeer. Ik heb zo een paar goede bronnen. Om maar iets te noemen:
Zelfgeoogst, een olijk, poepsimpel moestuinboek, toevallig nog eens te koop in mijn shop ook. En via
la Zsazsa botste ik ook op
Wilde venkel & rabarber, een heerlijk tuin- en kookboek, bij elkaar geschreven door 2 Nederlandse tuinierende dames. Zaaidrang dat je daarvan krijgt! Ik had de eerste bladzijde nog niet goed en wel gelezen of ik was al begonnen. Zeer bescheiden, met wat kruiden (peterselie, bieslook en basilicum), de makkelijkst kweekbare groente op aarde (radijs), pluksla (omdat ik niet altijd met een volledige krop sla opgescheept wil zitten) en voor de grap kocht ik 2 bloemkool- en een half dozijn broccoliplantjes. Wordt zeker nog aangevuld met rode bieten, courgette en god weet welke zaadjes me de komende weken nog allemaal zullen verleiden. Het hoeft dus niet gezegd dat ik er de laatste tijden nogal opgewonden bij loop, met al die zaaisels en kweeksels op mijn vensterbank.
Nog meer opwinding: in mei leg ik zowat elk weekend een ei. GOEDvandoen gaat namelijk live. Op moederkensdag (8 mei) kunnen jullie mij en mijn bazaar spotten op
Tapisplage in Oostende, op 22 mei is het in Brugge te doen met
De Vitrine en op zaterdag 28 en zondag 29 mei speel ik een thuismatch bij
Petit Bazaar. Het eerste weekend van mei is er ook nog iets heel leuks en gezelligs, maar dat hou ik nog even voor mezelve. Kwestie van later ook nog iets te vertellen te hebben. Maar dus: ik moet een stand in elkaar boksen. Dat wordt zwaar bricoleren. Wilde ideeën genoeg, maar tot u spreekt geen handige henriëtta. Gelukkig is er nog de man M. En Rietveld natuurlijk. Inspirerend boek. Ik studeer, noteer en markeer. Alweer.
Oh ja. De zoon zit ook graag mee aan tafel. Dat bruingroenoranje ding midden boven in het beeld, dat is een drakeneiland. Maar dat had u ongetwijfeld al in het snuitje.
En oh ja. We hebben heus meer dan 1 toile cirée. Meer bepaald 2. Alleen zijn het 2 identieke. Maar ik realiseer me best wel dat ik dringend eens van die blozende
appeltjes moet afwijken, kwestie van het voor u ook wat opwindend te houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten