ooooooooooooooo

En zo geschiedde het dat ik op een maandagochtend op de E40 richting Brugge snelde. Alweer met een bijzondere missie, dat spreekt. Enige dagen voordien werd ik namelijk tot in het diepst van mijn ziel geroerd. Door een foto van een kat dan nog wel. Op Facebook dan nog wel. Een bericht van Kittenopvang Mies Poes over kleine Lewis, 9 weken oud, een vondeling. Hij zocht een adoptiegezin. En hij keek me zo recht in het hart met zo'n mooie ogen dat ik niet anders kon dan "ooooooooo" zeggen, een beetje klaaglijk bijna. De kinderen kwamen onmiddellijk aangelopen, ietwat ongerust. Maar toen ze de foto van Lewis zagen, konden zij ook niets anders meer uitbrengen dan "ooooooooo". Wij wisten het dus meteen, Lewis was de onze. Het was enkel nog een kwestie van M. overtuigen. Dacht ik. Want hij wou nog een jaartje wachten voor we een derde telg in huis zouden nemen. Zei hij altijd. Tot hij Lewis zag. "Ooooooooooo".
Bingooooooooooo!

Reclame:

En oooooooooo wat een heerlijk beestje is het. Lief, grappig, vrolijk, speels, zindelijk. De dochter kan er nog wat van leren.
Er is wel 1 voorwaarde aan zijn verblijf verbonden: poezebeest mag onze ecologische voetafdruk niet verhogen. Ik verdiep me dus deze dagen in de composteerbare kattenbakvulling, veggie kattenbrokken en duurzame speeltjes. Waarlijk interessant, heus!