De dochter ging den boer op.
De zoon keek wat naar de lucht.
We wilden eindelijk onze kinderen eens veelvuldig fotograferen, maar dat vonden ze niet zo'n goed plan als wij.
Dus hingen we wat rond en aten ons supergezond rond.
Met groenten uit deze moestuin. Zo een zouden we best ook wel willen.
Soms was het ook ongemeen spannend en hoorden we vreemd geritsel in het struikgewas.
Maar gelukkig was er toen de vader, immer koelbloedig als geen ander.
En toen was het al de laatste dag en trokken we een boos gezicht omdat we zo boos waren dat we naar huis moesten, maar van dat boos gezicht moesten we dan toch weer heel hard lachen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten